Μου έγραψαν


Επιχειρώντας, στο χώρο της λογοτεχνίας, βασικά έξω από τις γνωστές διαδικασίες των εκδόσεων- από ανάγκη ή και πεποίθηση-, έστειλα τα τελευταία  τέσσερα βιβλία μου σε εκατοντάδες κορυφαίους έλληνες συγγραφείς.
Με τη γνώση  ότι είμαι  άγνωστος, με την αίσθηση, ίσως, του άσημου και με το φόβο ότι φορτώνω πνευματικούς ανθρώπους με ενοχλητικά πράγματα, τόλμησα, επιθυμώντας, κυρίως, την αναζήτηση του στίγματός μου ως δημιουργού.
Η ανταπόκριση από την μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων του πνεύματος όχι μόνο κατανίκησε τους δισταγμούς μου αλλά μου έδωσε νέα ώθηση στη λογοτεχνική δημιουργία. Προ πάντων, όμως, μου αποκάλυψε μια όμορφη και ελπιδοφόρα πραγματικότητα: Οι  άνθρωποι των γραμμάτων, είναι σπουδαίοι! Γιατί είναι σεμνοί, παρ’ όλη τη μεγαλοσύνη τους ή καλύτερα εξ αιτίας της, γιατί είναι ευαίσθητοι, εκ βαθέων ευγενείς.  Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, γιατί αυτά είναι τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που, παλλόμενοι, δημιουργούν.
Η  τέχνη απαιτεί καλλιέργεια ψυχής, η τέχνη καλλιεργεί την ψυχή.
Μεταφέρω, εδώ, αποσπάσματα από ορισμένες επιστολές, αφιερώσεις σε βιβλία και ορισμένα μηνύματα που έλαβα, στα οποία επισημαίνονται, με ενδιαφέροντα τρόπο, σημαντικές  πλευρές του έργου μου. Τα παρακάτω, παρά το γεγονός ότι είναι στοιχεία προσωπικής επικοινωνίας, είναι κείμενα συμπυκνωμένης πνευματικής δημιουργίας και η ανάρτησή τους  εδώ , ελπίζω να μη δημιουργεί πρόβλημα.
Παραθέτω τα κείμενα σε μονοτονικό σύστημα, από ανάγκη, ζητώντας την κατανόηση των συντακτών τους που στην συντριπτική τους πλειοψηφία γράφουν με πολυτονικό σύστημα.
 
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΡΑΒΙΤΗΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Μου πρόσφερε γνήσια αισθητική απόλαυση. Ήδη ο λόγος σας είναι μεστός και ουσιαστικός με πλείστες ποιητικές επισημάνσεις και υπαινιγμούς. Ταυτόχρονα βλέπω ότι κατορθώνετε ανοίγματα στο πεζό και θεατρικό τοπίο με αξιώσεις αρτιωμένης και ώριμης γραφής. Και προπάντων μ’ ένα διαμορφούμενο προσωπικό ύφος που είναι το μέγα ζητούμενο. Σας εύχομαι να συνεχίσετε την ευοίωνη πορεία σας…».

Για την «Αλιάνθη»:

« …Διάβασα με ενδιαφέρον και αισθητική συγκίνηση τα ποιήματά σας και τα λοιπά κείμενα. Όλα υποφώσκουν ένα χαμηλόφωνο λυρισμό διακριτικό μεν αλλά με πολλά σπαράγματα, υπαινιγμούς και αποχρώσεις.
Προφανώς έχετε χαράξει τον προσωπικό σας δρόμο, εκεί που δοκιμάζονται οι αντοχές και τα οράματα του ποιητή. Σας εύχομαι να συνεχίσετε με τον ίδιο ζήλο και τις εξάρσεις του…».

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ

Για την «Αλιάνθη»:

«…Τι όμορφα που είναι τα «Αλιάνθη»! Βιβλίο εξαιρετικό, σμιλεμένο λέξη τη λέξη, βιβλίο υπέροχο, βιβλίο « ήσυχο νερό», βιβλίο με ποίηση ιαματική, κρυμμένη, αλλά απανταχού παρούσα, μοναδική, δυνατή…».

Για το "Αχ! Σεμέλη" 

"(και) το βιβλίο σου "Αχ! Σεμέλη", είναι θαυμάσιο. Κρατάς μια γλώσσα δυνατή, ένα ήθος μοναδικό, μιαν αισθητική αλλά και μια καλλιέπεια που, χρόνια τώρα, από τη λογοτεχνία της χώρας μας λείπουν. Βιβλίο στέρεο, "σφιχτό", τρυφερό, χωρίς τίποτα το περιττό, βιβλίο εξαιρετικό".

ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΩΣΤΑΒΑΡΑΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Ενδιαφέρον βιβλίο, το διάβασα με ευχαρίστηση. Τα ποιήματα λιτά, με μια μουσική αμεσότητα που διαχέει το αίσθημα, κερδίζουν τον αναγνώστη. Η μοναξιά, μια αίσθηση ανίας (να πω επαρχιακής ή να το θεωρήσω ματαιότητα;) και ο έρωτας είναι τα κυρίαρχα στοιχεία στην ποίησή σας. Ο έρωτας που κάπου πάει να γίνει ερωτισμός, όμως συγκρατείται με μια τρυφερότητα, πάντως όλα συντελούνται ερήμην του «θάλπους» δεν έχει σημασία, το αποτέλεσμα μετράει…
Έχω την εντύπωση πως το δραματικό κείμενο (ωραία ιδέα ο στοχασμός πάνω στο διχασμό του ανθρώπου, η αντίστιξη ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο) μολονότι είναι ποιητικά συνυφασμένο, θα έπρεπε να τυπωθεί σε ξεχωριστό τόμο, ανήκει σε άλλο είδος, σκηνικά μεταδόσιμο, το ίδιο θα ’λεγα για τη διηγηματική πραγματεία για το ματαιωμένο όραμα του τέλους… ».

ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΕΡΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Για την «Ενθαλπία»:

« …Επικρατεί ενιαία διάθεση, ενιαίο ύφος και γραφή. Περιμένω με ενδιαφέρον τη συνέχεια..».

Για την «Αλιάνθη»:

«…Ευχαριστώ για τα αξιανάγνωστα πεζογραφήματα «Αλιάνθη», με την ποιητική ατμόσφαιρα, τις οραματικές τάσεις και τις εσωτερικές προεκτάσεις…».

Για τη «Θεάλια»:

« Ευχαριστώ για τα καινούργια πεζά « Θεάλια», που συνεχίζουν με το γνώριμο προσωπικό σας ύφος το ποιητικό κλίμα και τον οραματικό χαρακτήρα των προηγούμενων πεζών σας…».

 ΘΑΝΑΣΗΣ ΝΙΑΡΧΟΣ

Για την «Ενθαλπία»:

« …Μαζί με τον πηγαίο λυρισμό σας που κάνει τις λέξεις να ηχούν εξαιρετικά πρωτότυπες, θα πρόσεχε κανείς στα ποιήματά σας μια διάχυτη «απουσία» που το υψηλό συναισθηματικό σας επίπεδο τη μεταβάλλει σε «παρουσία».

Για την «Αλιάνθη»:

« …Εντύπωση μου έκανε η οργάνωση ενός τοπίου εξωτερικού, σύνθετου, πολυπρισματικού, πλούσιου, παρ’ όλα αυτά, όμως, μυστικού που απηχεί έναν στιβαρά ολιγομελή εσωτερικά κόσμο, με αδρές γραμμές, κόσμο που κινείται πια αυτόνομα μέσα στο χρόνο και τη μνήμη. Είναι νομίζω ένα πολύ χαρακτηριστικό στοιχείο της αφηγηματογραφίας σας, ακαριαίες μεταφορές μέσα στο χρόνο, να γίνονται δεκτές ως φυσιολογικές, αν και καλύπτουν τεράστιες μεταξύ τους χρονικές αποστάσεις. Πράγμα που σημαίνει πως όσο κι αν κομματιάζεται ο χρόνος, παραμένει ενιαίος, συμπαγής, μια μονάδα της ζωής αμείλικτη, κυριαρχική…».

 ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΡΑΤΖΑΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Διέκρινα αρκετές ποιητικές στιγμές, στις οποίες ο λόγος σας καθαρός και γυμνασμένος στις αλήθειες του συναισθήματος κατορθώνει την έκσταση…
Με χαρά θα περιμένω καινούργια δουλειά σας…».

Για την «Αλιάνθη»:

«… Στα πεζογραφήματά σας ο λόγος σας – σοβαρός, υπαινικτικός, συμβολικός – αποκαλύπτει με θρησκευτική ιερότητα «την αθανασία των κρυφών νοημάτων». Ορίζει τον τόπο των αποφάσεων και επιστρέφει στις αλήθειες – στη μήτρα των ονείρων. («Όμως η αλήθεια έκαιγε. Τη μια έκαιγε, την άλλη ζέσταινε).
Γιατί μέσα από θαύματα προβάλλει η ελευθερία και καθαρίζει η ζωή φόβους και αγάπες. «Εδώ, θα σε κοιτάξω κατάματα ουρανέ. Δε σου χρωστώ. Τη θύμηση πασκίζω να γαληνέψω. Με το φόβο να συμφιλιωθώ, με το φόβο. Όλους τους ξένους που κατοίκησαν το κορμί μου ν’ αγαπήσω».
Έχετε τη δύναμη της πίστης…»

Για τη «Θεάλια»:

«…Πάλι με μαγέψατε με τα πεζά σας «Θεάλια». Με γλώσσα ποιητική και με ευαισθησίες των παλιών παραμυθιών, πλάθετε ένα σύμπαν ευθύνης και ελευθερίας. Ανάμεσα η αλήθεια, πόνος και όνειρο.
Σας ευχαριστώ για τη συγκίνηση που μου δώσατε…»

 ΑΛΕΞΗΣ ΖΗΡΑΣ

Για την «Αλιάνθη»:

«…Ξέμεινε ανάμεσα στα όσα λαβαίνω το βιβλίο σας, αλλά δε χάθηκε. Άλλωστε ένα πεζό λυρικής υφής σαν την Αλιάνθη δεν είναι κάτι συνηθισμένο. Αντί της οριζόντιας περιγραφής η αφήγησή σας αποδρά και δίνεται στο δικό της εσωτερικό και φαντασιακό χρόνο. Από εκεί και η ονειρική ή η εφιαλτική αίσθηση που διαπερνά το βιβλίο, ανοίγοντας στην προοπτική του την ταυτοχρονία των συνειρμών…».

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΗΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Εκτιμώ την προσπάθειά σας να αποδώσετε με οικονομία των εκφραστικών μέσων τις ανησυχίες και τις ευαισθησίες σας εν γένει. Θα παρακολουθήσω με ενδιαφέρον την όποια συνέχεια θα δώσετε στις μελλοντικές σας δοκιμές».

Για την «Αλιάνθη»:

«Σας συγχαίρω και γι’ αυτό το αποτέλεσμα. Ο λυρισμός σας φτάνει έως εδώ μέσα από την πεζόμορφη έκφραση του λόγου. Αναμένω την αναπόφευκτη συνέχεια των δοκιμών σας στο χώρο του δημιουργικού λόγου…».

Για τη «Θεάλια»:

«…Διαπιστώνω ότι είστε ακάματος. Σας συγχαίρω…».

ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ

Για την «Ενθαλπία»:

« Με συγκίνησαν πολλά από τα ποιήματά σας. Η θλίψη, τα χρώματα η μουσική… Αν ήταν να επιλέξω ένα απ’ όλα, αυτό θα ήταν η θαυμάσια Ερωτική Συμφωνία. Χαίρομαι που είστε μια αυθεντική ποιητική φωνή  και διερωτώμαι γιατί χρειάστηκαν 16 χρόνια για να εκδώσετε τη δεύτερη ποιητική σας συλλογή;..».

Για την «Αλιάνθη»:

«Ο Γιώργος Οικονόμου έχει μια παράξενη συνήθεια. Όταν προλογίζει ένα βιβλίο, να λέει περίπου όσα θα ήθελα να πω κι εγώ, ίσως πιο εύγλωττα. Αυτή η αίσθηση γίνεται ακόμη πιο έντονη όταν υπάρχει μια βαθύτερη συγγένεια του συγγραφέα με κείνον και με μένα. Όπως, δηλαδή στη δική σου περίπτωση.
Με αυτά τα λόγια θέλω να σου πω ότι σε ευχαριστώ θερμά για το ωραίο από κάθε άποψη βιβλίο σου, Αλιάνθη, το ποιητικό ή πεζογραφικό ή σε μια εναλλασσόμενη, πέρα από λογοτεχνικούς προσδιορισμούς, ανθρώπινη γλώσσα.
Ένα βιβλίο που είναι ταυτόχρονα σπαραγμός και εκπλήρωση, πικρό, ονειρικό και ουτοπικό, φανερό και μυστικό, κρυπτικό και διάφανο σαν το φως…».

Για τη «Θεάλια»:

«Σε ευχαριστώ θερμά για το καλαίσθητο βιβλίο σου, Θεάλια. Πεζόμορφο αλλά βέβαια κατ' εξοχήν ποιητικό. Το διάβασα αμέσως και χάρηκα τον λυρισμό σου, τη φαντασία και το όνειρό σου που αναδύονται μέσα από μια στυγνή πραγματικότητα».

ΝΕΝΑ ΚΟΚΚΙΝΑΚΗ

Για την «Αλιάνθη»:

«… Είχα την αίσθηση πως διαβάζω ένα υπέροχα ενιαίο αρχιτεκτόνημα που μεταγγίζει συγκίνηση σε τόνους χαμηλούς αλλά σε ρυθμούς σταθερούς. Με ταξίδεψε με τη χάρη των εικόνων και της ωραίας γλώσσας του, με τα μυστικά του που ξέρουν να κρύβονται σε κάθε γύρισμα της σελίδας...».

ΝΙΚΟΣ ΚΑΤΣΑΛΙΔΑΣ

 Για την «Αλιάνθη»:

«…Το διάβασα  με μεγάλη ικανοποίηση. Μ' αρέσει η συμβολική, ποιητική, μεταφορική γραφή σου. Τα πράσινα πουλιά, Ο ίσκιος,  Πειραματικό, τα ξαναδιάβασα. Στη γενικότητα η πεζογραφία σου είναι του βάθους για ξαναδιάβασμα.
Είναι αυτή η σοβαρή σχολή των Γιαννίνων με πρώτον τον Γιώργο Οικονόμου. …».

ΑΡΙΣΤΕΑ ΠΑΠΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

Για τη «Θεάλια»:

«…Μου άρεσε η αμεσότητα των διαλόγων σας που υποστηρίζει τη θεατρική εκδοχή της πεζογραφίας σας, ιδιαιτέρως στο θεατρικό -ήδη- "Πειραματικό".
Και επειδή όλα τα πράγματα στη λογοτεχνία είναι τρόπος, δεν είναι μόνο η "θητεία" σας στην ποίηση, όπως διαπιστώνει κανείς απ' το βιογραφικό σας που  με πείθει να χαρακτηρίσω τα αφηγήματά σας ποιητικά, αλλά βεβαίως το ύφος σας. Τι είναι, για παράδειγμα, αν όχι στίχος, η φράση στο φινάλε του "Ίσκιου": "Κι εκείνη χαμογέλασε και ήταν το γέλιο ρόδι σε ίσκιο πεύκου";».

 ΦΩΤΗΣ ΤΕΡΖΑΚΗΣ

Για τη «Θεάλια»:

«…Γράφεις ωραία, με ρυθμό και με συγκίνηση, και ακόμη, αν δεν κάνω λάθος, διάβασα έναν ισχυρό απόηχο του Ζαρατούστρα….».

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

Για τη «Θεάλια»:

«…Το διαβάζω με προσοχή-ασυνήθιστο και στοχαστικό για της εποχής μας τις πεζότητες…».


ΔΙΟΝΥΣΗΣ Κ. ΜΑΓΚΛΙΒΕΡΑΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«Σας ευχαριστώ για την ευγενική αποστολή των με νοηματικό περιεχόμενο στίχων σας σε μια εποχή που πραγματικά « η Άγνοια μας απειλεί»…».

Για την «Αλιάνθη»:

«…Αρκετά από τα περιεχόμενα της συλλογής σας μου άρεσαν ιδιαίτερα».

Για τη «Θεάλια»:

«…Χάρηκα τις ζωντανές εικόνες, την κοφτή γραφή και το φιλοσοφικοκοινωνικό μήνυμα της επωδού».

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«Άψογη αισθητική παρουσία με λιτή και δωρική φιλοσοφική αυτάρκεια και με δυναμική ψυχική ενδοσκόπηση που αναζητά, ίσως μάταια, τη ζήδωρη επικοινωνία…»

Για την «Αλιάνθη»:

«…Στην Αλιάνθη απόλαυσα μια ωριμότερη φιλοσοφική γραφή. Η αισθητική στη γραφή σου, νομίζω, πως έφτασε στην πληρότητα που επιδίωκες, αν και δε νομίζω πως στην ανήσυχη και διϋλιστική σημειολογία της δουλειάς σου η πληρότητα έχει όρια. Η ψυχολογία της δημιουργίας σου έχει μια γαλαξιακή απεραντοσύνη, γι’ αυτό και όλα σου τα βιβλία συνδέονται, με βάση τη Μηδενική Ακολουθία, όπως στην τελευταία παράγραφο της Αλιάνθης καταλήγεις πως «οι αποστάσεις εκμηδενίζονταν κι όλο το μηδέν γινόταν άπειρο»…».

Για τη «Θεάλια»:

«Όπως πάντα έχετε μια  δυνατή πλασματική δημιουργία πρωτότυπη με έντονη δράση ψυχικής αυτάρκειας και κατασταλαγμένης φιλοσοφίας. Ο άγνωστος φόβος και το δακρυόεν γελάν, συνδυασμένα με την τελευταία λέξη είναι χαρακτηριστικά της γραφίδας και του ψυχισμού σας…».

ΠΑΝΤΕΛΗΣ Β. ΠΑΣΧΟΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Προχωρημένη γραφή νεωτερική και πρωτότυπα προσωπικά στοιχεία. Πολύ μου άρεσε το «Είδωλο» και η «Αποσύνθεση». Θυμήθηκα λίγο τα εαρινά χρόνια μου, όταν έβλεπα Ιονέσκο, Μπέκετ και άλλους μοντέρνους θεατρικούς συγγραφείς…».

Για την «Αλιάνθη»:

«..Από μέσης καρδίας ευχαριστώ για την εξαίσια και τόσο ποιητική σας Αλιάνθη, που διαβάζω με θερμή κυριολεκτικά απόλαυση. Μοντέρνο γράψιμο, αλλά με βαθύτητα και πνευματικότητα, εύγε!..».

Για τη «Θεάλια»:

«…Στο κάθε σου βιβλίο έρχονται και νέες εκπλήξεις. Πολύ εντυπωσιακή η νέα σου γραφή. Κάνεις το μύθο σου και δημιουργείς τον κόσμο σου. Και τις τραγωδίες του. Μαθητεύω διαβάζοντάς σε στη νέα γραφή – αν και γέρασα πολύ για να σ’ ακολουθήσω, η να σε καταλάβω σ’ όλες τις λεπτομέρειες. Χαίρομαι πάντως τις προσωπικές σου πορείες…».

ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΠ. ΓΚΟΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον διάβασα την ποιητική και την πεζογραφική εκφορά του λόγου σου. Έχεις γόνιμη φαντασία και παραστατικούς διαλόγους…».


ΓΚΡΑΤΣΙΑ ΣΠΥΡΟΥ ΔΕΠΟΥΝΤΗ

Για την «Ενθαλπία»:

« Τα ποιήματά σας έχουν λυρισμό και εκφραστικές προτάσεις με νόημα. Τα θέματά σας είναι από προσωπική μεστή έμπνευση, γεμάτη ευαισθησία, συγκίνηση, βαθύ συναίσθημα. Στο κείμενό σας με τους ωραίους διαλόγους, υπάρχει το μήνυμα της ανθρωπιάς και του συναισθήματος εκείνου που χαρακτηρίζει τις ψυχικές ανθρώπινες ισορροπίες. Στο διήγημα είναι αντάξιοι του προηγούμενου θέματός σας οι κοφτοί, συνοπτικοί και ουσιαστικοί διάλογοι. Το μήνυμά του γύρω από την ανθρωπιά…»

Για την «Αλιάνθη»:

«…Το διάβασα με ενδιαφέρον και διαπίστωσα την πρωτοτυπία του. Ο λόγος σας είναι σωστός και αρκετά κατανοητός…».

ΟΘΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΕΡΙΝΑ  ΔΕΦΝΕΡ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Σας συγχαίρουμε για τη λυρική ποίησή σας και τους ευρηματικόυς στίχους σας…».


Για την «Αλιάνθη»:

«…Λάβαμε το τόσο καλαίσθητο βιβλίο σας «Αλιάνθη» με τα ποιητικότατα πεζογραφήματά σας, τα γεμάτα λυρισμό και συγκίνηση και σας ευχαριστούμε θερμά. Σας συγχαίρουμε για την αξιολογότατη λογοτεχνική δημιουργία σας…».

Για τη «Θεάλια»:

«…Πήραμε το εμπνευσμένο βιβλίο σας «Θεάλια» με τα δυνατά πεζά σας κείμενα, τα γεμάτα ποιητικότατο λόγο, φιλοσοφικό στοχασμό, λυγμική ομορφιά και λυρικό όνειρο! Σας ευχαριστούμε ολόψυχα και σας συγχαίρουμε εγκάρδια..».

ΓΙΟΛΑΝΤΑ ΠΑΤΕΡΑΚΗ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Στάθηκα στα ποιήματά σας κι αυτό γιατί – για τη γνώμη μου, χωρίς να είμαι «κριτικός ποίησης» - τα θεώρησα, επιτέλους, γνήσια ποίηση καλής ποιότητας, που, δυστυχώς, σπάνια έχω την ευκαιρία να διαβάζω…».

Για την «Αλιάνθη»:

«…Το γράψιμό σας σύγχρονο, με πολλά νοήματα χωρίς να του λείπει και ο λυρισμός. Συνδυασμοί σπάνιοι. Ξεχώρισα και μου άρεσε πολύ αυτό με τον τίτλο     «Ελευθερώστε τα άλογα…».

Για τη «Θεάλια»:

«…Στα «Θεάλια» σας, μου άρεσαν ιδιαίτερα «Το γράμμα», «Ο άγνωστος φόβος» και «Η τελευταία λέξη». Όλα σας τα διηγήματα ξεχωρίζουν από μια – επιτρέψτε μου την έκφραση -: μεστή απαισιοδοξία, μια τραγική ευαισθησία και πολύ όμορφες εικόνες…».

ΚΩΣΤΑΣ Β. ΚΑΡΑΣΤΑΘΗΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Με εντυπωσίασαν οι δυνατές εμπνεύσεις σου, ο πλούτος των ποιητικών ευρημάτων σου, οι μεταφορές που ξαφνιάζουν ευχάριστα. Η ποίησή σου είναι πηγαία και δυνατή. Είναι αληθινή ποίηση. Χαιρετίζω το ισχυρό τάλαντό σου και είμαι βέβαιος πως έχεις να δώσεις πολλά και σημαντικά στην ποίηση που σήμερα δοκιμάζεται από τους ξυλοσχίστες της…»

Για την «Αλιάνθη»:

«… Η νέα αυτή δημιουργία σου ξεναγεί τον αναγνώστη στους ονειρικούς κόσμους της πλούσιας φαντασίας και της ποίησής σου με τον ώριμο ποιητικό και στοχαστικό σου λόγο μέσα από τις καταιγίδες των εικόνων και των διαλεχτών ποιητικών ευρημάτων σου. Η ευαισθησία σου αγγίζει πράγματι την ψυχή του αναγνώστη και ο γόνιμος στοχασμός σου τον προβληματίζει…».

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΑΡΥΔΟΓΙΑΝΝΗ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Συγκλονιστικός ο στίχος με το λιτό δυνατό του γράψιμο. Λαχανιάζει το διάβασμα…»

Για την «Αλιάνθη»:

«…Σκηνές ονειρικής ψυχανάλυσης, ώρες αγρύπνιας και αγωνίας στο άδυτο της ψυχής και του νου. Εικόνες σε ώρες και μέρες οραμάτων που εισχωρούν στο πνεύμα και δυναστεύουν την άυλη ύπαρξη της ανθρώπινης υπόστασης
Μαρτυρική συνείδηση ο άνθρωπος βιώνει την τραγικότητα της μοίρας του μέσα από την άγρυπνη πορεία στα άδυτα του ανέγγιχτου…».

ΓΙΩΡΓΗΣ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Το τρωτό και ευάλωτο του αισθαντικού ανθρώπου από τις συνθήκες της ζωής, το φευγαλέο και άπιαστο κάποιων γυναικείων μορφών που στοιχειώνουν στη σκέψη μας και προκαλούν την ερωτική μας διάθεση, η σιωπή και το ασύμπτωτο του γύρω τόπου με την ψυχή μας, αποτελούν βασικά θέματα των ποιημάτων σας…»


            ΧΡΙΣΤΟΣ ΛΑΣΚΑΡΗΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Στίχοι όπως «σ’ ένα δωμάτιο με άσπρους τοίχους / ένα φέρετρο στο κρεβάτι» ή « Τη φώτιζε ο ανθόκηπος και της χαμογελούσε / όμως αυτή θρηνούσε το πνιγμένο φεγγάρι», με κέρδισαν. Δεν θα έλεγα πως η γλώσσα σας δεν είναι στρωτή, αλλά δε νομίζετε ότι πρέπει να είναι πιο κοντά στην καθημερινή ομιλία; Ο Έλιοτ έχει γράψει: « Η γλώσσα της ποίησης δεν πρέπει να απέχει πολύ, από τη γλώσσα που μιλάμε και ακούμε γύρω μας…».

Για την «Αλιάνθη»:

«…«Δε φαντάζομαι χειρότερο θάνατο απ’ το λευκό χαρτί». Διάβασα και τα εφτά αφηγήματα και συνυπογράφω τα όσα ο κ. Γιώργος Οικονόμου γράφει στην εισαγωγή. Μ’ αφήνει έκπληκτο ο πλούσιος τρόπος της γραφής σας και γενικά της αφήγησης…».

ΓΙΩΡΓΗΣ ΧΑΛΑΤΣΑΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Οι στίχοι σας είναι ευθείες γραμμές με μια ποικιλία από διαδοχικές συνέπειες. Τορνεύετε λυρικά την ουσία των διαπιστώσεών σας, έτσι που σε πρώτη ματιά μοιάζει σαν να απέχετε από τις συγκινήσεις σας. Δηλαδή, σαν να τις βλέπετε ως τρίτος. Όμως προσεκτικά σε μια βαθύτερη ματιά, εντοπίζει κανείς τη σταθερή ποιητική σας παρουσία. Οι στίχοι σας είναι γραμμένοι σαν αριθμοί δηλαδή με απόλυτη συνέπεια καταληκτική για τα μηνύματα από πολλές μεριές. Είναι μια ποίηση εύηχη και αξιόλογη…».


ΙΑΣΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Υπάρχει στο έργο σου αξιόλογη ποιητική ουσία. Λιτή διατύπωση που μαρτυρεί οξύτατη γλωσσική ευαισθησία, με λέξεις φορτισμένες συναισθηματικά.
Εντυπωσιακά τα ευρήματα:
Ζητιάνα μνήμη, προβολείς θρυμματίζουν τη νύχτα, Γέμισε ο καθρέφτης μου ρυτίδες, ουρανόγραμμα, Η μοναξιά των θεών, το διοξείδιο της πίκρας κ.α….».

Για τη «Θεάλια»

«…Με εντυπωσίασε βαθύτατα η ευρηματικότητα και η μεστότητα του ποιητικού λόγου σου, - με τους φιλοσοφικούς πυρήνες -. Ο θρίαμβος της φαντασιακής αλληγορίας και οι ζυγισμένες λέξεις που γεννούν στοχασμό. Σε συγχαίρω από καρδιάς».

ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Δεν αμέλησα να διαβάσω αρκετά από τα ποιήματά σου ώστε να σχηματίσω τη θετικότατη γνώμη μου και να τα χαρακτηρίσω ως ιδιαίτερα αισθαντικά και στοχαστικά».

Για την «Αλιάνθη»:

«…Έλαβα το εκλεκτό πόνημά σας «Αλιάνθη» και θέλω να εκφράσω, πέραν από τις ευχαριστίες μου, τα θερμά μου συγχαρητήρια, τη μεγάλη ικανοποίησή μου για την εξαιρετική προσήνεια, την ευρηματικότητα και αμέτρητη χάρη στη διατύπωση φράσεων και εύστοχων παρομοιώσεων…».

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ – ΠΑΝΟΥ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Ποιήματα ενός ευαίσθητου και  καλλιεργημένου ποιητή.  Ανασύρω στη σιωπή τη σιωπηλή, την υποκρυπτόμενη ψυχική αγωνία σας. Η λεπτότητα των στίχων σας με συγκινεί: Ένας καλλιεργημένος άνθρωπος που γνωρίζει να χειρίζεται πολύ καλά τις ελληνικές λέξεις, τοποθετημένες επιτυχώς στην ευαίσθητη ποίησή του, είναι όντως ένας ποιητής…».

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΤΙΓΟΝΟΥ ΚΥΡΟΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Αποδεικνύεται, ότι όταν συνδυάζεται ο ευαίσθητος ποιητής με την τεχνική κατάρτιση, ενός – εν προκειμένω – Μηχανικού το αποτέλεσμα είναι η βεβαιότητα στη σύλληψη του νοήματος, η θετική έκφραση και η άμεση ανταπόκριση…
( Υπάρχει) ένα μάτι πρίσμα που βλέπει από εκεί που πρέπει…».


ΝΙΚΟΣ ΣΚΑΡΑΚΗΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…(Το βιβλίο σας)…είναι ενδιαφέρον και χαρακτηρίζεται από ευρηματικότητα και πρωτοτυπία τόσο στο ποιητικό μέρος, όσο και στο μονόπρακτο και το πεζό…».

Π. ΣΤΑΦΥΛΑΣ

Για την «Ενθαλπία»:

« …Το βιβλίο σας…έχει πολύ ενδιαφέρον γιατί, όλα τα (ποικίλα) θέματα λαβαίνουν, με τις δικές σας δημιουργικές δυνατότητες, ξεχωριστό ενδιαφέρον.
 Θα ’λεγα και μια συνταγή καλολογίας».

ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΙΤΣΑΞΗΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Διάβασα με ενδιαφέρον τους στίχους σας, μια και ο ποιητικός σας λόγος δε μου είναι γνωστός και αληθινά χάρηκα τη γραφή σας. Από το ποίημά σας επίλογος, συγκρατώ τον τελευταίο στίχο «συνθέτω σιωπή» που μου θύμισε τα τόσο σοφά λόγια του Claudel «οι λέξεις στην ποίηση χρησιμεύουν για να περικλείουν την εύγλωττη σιωπή». Εύχομαι να μας δώσετε και άλλες ονειρικές στιγμές με καινούργια δημιουργήματά σας».

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΤ. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Είναι ποίηση αληθινή και υψηλής στάθμης.».

ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΜΝΑΤΟΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Θέσφατος και κάλλιστος ο ποιητικός σας λόγος, είτε θρηνητικά είναι τα ποιήματα, είτε κατανυκτικά καμινευμένα στο καμίνι της ζωής και της εμπειρίας. Η «Ενθαλπία» σας, δίνει, πράγματι, την αίσθηση της ζεστασιάς που κινά από το εσωτερικό σας διαχυμένο σεμνό φως. Είναι θυμίαμα και μύρο ευαισθησίας και γνώσης.
Αυτή η ποιητική ευκαρπία πηγάζει από τη ζείδωρη καλλιέργειά σας απ’ όπου εκφύονται τα άριστα. Το βιβλίο σας είναι κιβωτός συναισθημάτων, είναι η ουσιαστική σας κατάθεση ψυχής, όχι κατ’ επίφασιν.
Διαβάζοντας τα ποιήματά σας ένοιωσα ενώπιος ενωπίω να μοιράζομαι τον έσωθεν πλούτο σας το στάγμα σας το ονειρόφαντο. Το ποίημά σας «Δικαίωμα» στη σελίδα 7 είναι αριστούργημα. Σας αξίζουν δάφνες και αριστεία. Μ’ αυτή την αρματωσιά τίποτα δε μπορεί να σας πειράξει στην ανοχύρωτη πόλη. Σπολλάτη σου!».

ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Χάρηκα τα ποιήματά σας παρά το διαχεόμενο πεσιμισμό, την απαισιοδοξία, τις πονεμένες νοσταλγικές μνήμες- σωστό κλαυσίγελο θα ’λεγα - με τη αχνή απόμακρη σκιά της Άννας. Όλα τους εκφρασμένα, με ευγενικό συγκρατημένο λυρισμό, σε γλώσσα εύκαμπτη, ανεπιτήδευτη και απόλυτα κατανοητή, παρ’ όλη την αφαίρεση ή συμπύκνωση, επαληθεύοντας το λόγο του Τολστόι ότι «αληθινή τέχνη είναι εκείνη με την οποία μεταβιβάζουμε στους άλλους την εσωτερική μας ζωή…».
Ξεχώρισα τα: «Επιστροφή», «Συνάντηση», « Έβδομη μέρα», «Τοπίο», « Η μοναξιά των χρωμάτων» και ιδιαίτερα το « Ανασύνθεση» όπου και τα δίστιχα, τρίστιχα και τετράστιχα στις ζυγές σελίδες του βιβλίου με τους ιριδισμούς στοχαστικών αναφλέξεων. Εξαιρετικές οι εικόνες σας: «Η νύχτα θρηνεί το βιασμό της», «Γέμισε απόψε ο καθρέφτης μου ρυτίδες» και πολλές άλλες.
Αξιοπρόσεχτη η προσπάθεια υπέρβασης με το διάλογο του Άλλου και του Άγγελου…».

Για την «Αλιάνθη»:

«…Η «Αλιάνθη» σας, κ. Φίλο, μια «εκ βαθέων κραυγή» σας, μ’ εκράτησε πολλές ώρες κοντά της, ακούγοντάς την, με πολύ ευχαρίστησή μου, να μου μιλάει για μνήμες και αλαλάζουσες ψευδαισθήσεις, για όνειρα που σβήνουν, για διαψευσμένες ελπίδες, για έναν που σηκώθηκε και περπάτησε στον ουρανό και για έναν άλλο που τον άφησαν φρουρό πάνω στο βουνό κι αυτός μάζεψε τα κόκαλα των συντρόφων του κι έφτιαξε μια σκοπιά καρφώνοντας το φεγγάρι απόξω για φύλακα μα κάπου – κάπου ν’ ακούγονται οι λυγμοί των ανθρώπων και τόσα - τόσα άλλα για τη ζωή και τον άνθρωπο « αυτό το άγνωστο» όπως τον ορίζει ο Αλέξης Καρέλ στο ομότιτλο βιβλίο του. Όλα τους «στιχουργικές ριπές αυτόνομες, σκόρπιες ιδέες σε εαρινό τρύπιο τοπίο», διανθισμένες με εύστοχες στοχαστικές αναφλέξεις (« να βυθιστείς στην απελπισία για να συμφιλιωθείς με την απόγνωση», « θ’ ανθίσει το χαμόγελο και θα υποκλιθεί η θλίψη») και μαγικές εικόνες ( Εκεί το ποτάμι κυλούσε ήσυχο. Χόρευαν στο νερό οι σκιές και τα πλατάνια ανεστραμμένα στον υγρό καθρέφτη… ) και μια υποφώσκουσα σ’ όλα αμφιβολία για το ορθό ή το λάθος για το πραγματικό η το επιφαινόμενο. Κοντολογής ένα περιεχόμενο – έξαρση μιας έντονα δονούμενης ψυχής και αχαλίνωτης φαντασίας – που δύσκολα μπορεί να γίνει αποδεκτή η ένταξή του στην πεζογραφία σύμφωνα με τις θέσεις κι απόψεις του Νίτσε, του Αριστοτέλη και του Ποσειδώνιου.
«Ο πεζογράφος»,γράφει ο πρώτος, «παραπλέει την ποίηση, χωρίς να μεταπηδάει σ’ αυτήν». « Τα όρια της ποιητικής δημιουργίας δεν συμπίπτουν με τα όρια της τεχνικής της ποίησης», γράφει ο δεύτερος και «………-δεν βγάζω τα γράμματα», ο τρίτος.
Και πρώτα – πρώτα βασικό στοιχείο του πεζογραφήματος ( διήγημα, μυθιστόρημα ) είναι η δράση, τα γεγονότα η πλοκή τους, οι συγκρούσεις των ηρώων τους. Αυτά δηλαδή κατά τον Αριστοτέλειο λόγο…».

ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΚΚΙΝΑΚΗΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Στίχοι που αναδύουν στην επιφάνεια μνήμες του συγγραφέα δοσμένες με λέξεις, φράσεις και εικόνες βασανιστικά ωραίες. Η «Ενθαλπία» γεννήθηκε μέσα από εμπειρίες ζωής, κι αυτό φαίνεται από τις πρώτες σελίδες της. Διαβάζοντας εισχωρείς σε δρόμους απλούς, καθημερινούς που το βίωμα και η φαντασία δημιουργεί. Το παρελθόν, η ρευστότητα του παρόντος, λειτουργούν με ευαισθησία και ήθος εγγυώμενα την ποιότητα που διαβλέπεις ότι χαρακτηρίζει το βιβλίο και σαν προέκταση τον ίδιο το συγγραφέα…».

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Για όση πνευματική και ψυχική χαρά και ευχαρίστηση μου πρόσφερε η «Ενθαλπία» σας, άπειρα ευχαριστώ και θερμά συγχαρητήρια. Είσαστε εκλεκτός και σας καμαρώνω».


ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΚΑΡΓΑΚΟΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Βρήκα ενδιαφέρουσα την ποίησή σας, με ευαισθησία και ευφϋία διατυπωμένη. Μερικά ποιήματα θα τα ’λεγα εκλεκτά…».

Για την «Αλιάνθη»:

«…Όσο και αν σας «στεναχωρώ» εγώ θα εξακολουθώ να λέω καλά λόγια για τα βιβλία σας. Και μόνο η σελίδα 77 του παρόντος μου αρκεί. Και παρ’ ότι δεν αρέσκομαι σε διαλογικά κείμενα, εκτίμησα τα δικά σας…».

ΒΥΡΩΝ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Σας ευχαριστώ για την ποιητική συλλογή που μου στείλατε, με την καταγραφή της έντεχνης περιστροφής του λόγου σας…».

Για την «Αλιάνθη»:

«…Με εντυπωσίασε πολύ συγχαρητήρια».

ΤΟΥΛΑ ΣΟΥΒΑΛΙΩΤΗ ΜΠΟΥΤΟΥ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Ευχαριστώ για το ωραίο σας βιβλίο…( Ενθαλπία, ωραία λέξη που έψαξα να βρω τη μετάφραση). Το διάβασα με ενδιαφέρον και θ’ αναφερθώ στο περιοδικό μας των «Πειραϊκών Γραμμάτων»…».

Για την «Αλιάνθη»:

«…Ευχαριστώ για το βιβλίο σας με τα τόσο πρωτότυπα, ονειρικά πεζά σας...Χαίρομαι την ιδιαιτερότητα της γραφής σας…».

ΕΜΑΝΝΟΥΗΛ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Έλαβα το βιβλίο σας, μια ιδιαίτερα ευχάριστη έκπληξη από τα βόρεια της χώρας. Πρέπει να σας πω ότι δε χρειάζεται και μεγάλη κριτική αντίληψη, την οποία και δεν διαθέτω, για να αναγνωρίσει κανείς ότι είστε κυρίαρχος του σύγχρονου ποιητικού λόγου και της γλωσσικής αρμονίας. Έξοχες οι εικόνες όπως η «Επιστροφή», το «Δικαίωμα» και ο «Αποχαιρετισμός».
Θα ’λεγα μόνο ότι θα ήθελα περισσότερο φως. Μια πέννα σαν τη δική σας, μπορεί να φωτίσει με σπάνια ευρηματικότητα τις ομορφιές του φυσικού κόσμου και να ζωγραφίσει, έστω και περιορισμένο, έναν ορίζοντα αισιοδοξίας, στοιχεία που δε σεργιανίζουν στο κατά τα άλλα εξαίρετο βιβλίο σας…».

Για την «Αλιάνθη»:

«…Διαβάζοντας το καινούργιο σα βιβλίο θυμήθηκα μια φράση από ένα έργο του Μολιέρου που λέει, αν θυμάμαι καλά, ένας από τους μετέχοντας κρίνοντας τα λεγόμενα κάποιου άλλου «είναι τόσο σπουδαία αυτά που λέει που ανάθεμα αν κατάλαβα λέξη».
Αυτό κάπως ταιριάζει σε μια ανευλαβή παραλλαγή σε ένα μέρος από το βιβλίο σας που όμως χωρίς αμφιβολία διαθέτει ευφάνταστη και λογοτεχνική γραφή σε βαθμό που καμιά φορά φτάνει το άβατο με τη σφραγίδα της μεγάλης τέχνης…».



        ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΛΑΤΖΗΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Ευχαριστώ για τα ποιήματα. Ήταν ένα ωραίο δώρο που το εκτιμώ στο ακέραιο. Αλλά, δεν έχω τα κότσια να το κρίνω. Οι δυνατότητές μου στην περιδιαγραμμάτου κριτική είναι εντελώς περιορισμένες. Δεν κατέχω εκείνην την τσίγκινη γλώσσα. Σου λέω μόνο τούτο. Οι στίχοι σου αρέσουν, έχουν ήχο. Εμένα με ταξίδεψαν, με πήγαν μακριά. Είναι στίχοι που διαβάζεις, τους απαγγέλεις και τους θυμάσαι. Μιλάς μαζί τους. Μπράβο σου.».

ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«… Ο τίτλος του βιβλίου σας δεν μου άρεσε καθόλου. Σταθείτε μακριά από τον υπερρεαλισμό και πλησιάστε τη λυρική λογική…Μην εμπιστεύεστε το ένστικτο…».

Για την «Αλιάνθη»:

«…Μου άρεσαν σχεδόν όλα. Φυλαχτείτε από τον μοντερνισμό. Άλλες οι ρίζες οι δικές μας, άλλες των ξένων από τους οποίους δανειζόμαστε. Προκειμένου να αιθεροδρομούμε, καλύτερα να είμαστε με το λυρικό κόμμα του Κοτζιούλα…».

ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΜΑΡΚΟΓΛΟΥ

Για την «Ενθαλπία»:

«… Μου άρεσαν τα ποιήματα, τρυφερά και με παλλόμενη θλίψη. Το μονόπρακτο και το διήγημα θα τα ήθελα λιγότερο αφηρημένα…».

ΜΟΝΑΧΟΣ ΜΩΥΣΗΣ ΑΓΙΟΡΕIΤΗΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Οι στίχοι σας έχουν μια επαινετή λιτότητα. Είναι φιλοσοφημένοι και συχνά τρυφεροί. Σας ευχαριστώ και σας συγχαίρω. Ο Κύριος να σας ενισχύει πλούσια πάντοτε στο ωραίο έργο σας…».

Για την «Αλιάνθη»:

«…Τα ποιητικά πεζά σας έχουν νόημα, αξία, ευαισθησία και σημασία. Σας συγχαίρω εγκάρδια…».

Για τη «Θεάλια»:

«…Έλαβα τη νέα σας συλλογή διηγημάτων σας «Θεάλια» με την ιδιόγραφη αφιέρωση και σας ευχαριστώ θερμά. Τα 9 μικρά σχετικά διηγήματα έχουν ποιητικότητα, τρυφερότητα, ελευθερία και αγάπη. Δεν έχουν τόπο και χρόνο. Είναι κάτι σαν από το παρελθόν ή το μέλλον. Κάτι σαν παραμύθι, όνειρο, όραμα, φαντασία, προφητεία ή παραμιλητό. Το «δακρυόεν γελάν» λέγεται στα νηπτικά κείμενα των αγίων πατέρων χαρμολύπη ή χαροποιόν πένθος. «Το γράμμα μου άρεσε πιο πολύ απ’ όλα.
            Εγκάρδια εύχομαι ο Κύριος να σας ενισχύει πλούσια για να συνεχίζετε το ωραίο έργο σας στην πεζή εποχή μας, που η καθημερινότητα κουράζει τόσο πολύ και μένει μόνο η σκέψη να σελαγίζει στον ελεύθερο ουρανό…».



ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΡΘΕΝΗΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Για μένα απετέλεσε μια έκπληξη…Αν ήθελα να τελειώσω γρήγορα μ’ αυτήν θα σας έλεγα ότι αξίζει έστω και για ένα μοναδικό στίχο ( σελ. 23, «θλίψη» ):
«Γέμισε απόψε ο καθρέφτης μου ρυτίδες», είναι αριστουργηματικός! Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι μόνο αυτός! Στους στίχους σας δε με ενόχλησε κανένας εγκεφαλισμός, και η αντίληψη της μοντέρνας ποίησης βρίσκει καλή μεταχείριση και εφαρμογή από την παρουσία του αισθήματος συνδυασμένου μ’ έναν εσωτερικό, αλλά και μουσικό ρυθμό ανεπιτήδευτης υποβολής. Το ποίημα τα σελ. 7, για παράδειγμα, το «Δικαίωμα». Γνήσιος ερωτισμός στην «Ερωτική συμφωνία» και στο « ερωτικό». Μου άρεσε και η «Ολυμπία», αλλά και το δραματικό μονόπρακτο θα κέρδιζε σε μια μικρή σκηνή πολύ.» (Μόνο που τα εκτός κειμένου σχόλια που βάζετε σε παρένθεση, καλό θα ήταν να έμπαιναν με μικρότερα η με πλάγια στοιχεία).
            Σας ευχαριστώ λοιπόν διπλά: και για την τιμή και για την απόλαυση της εργασίας σας. Μπορεί να μην «συγκλονίζει», αλλά « αγγίζει» όποιον την κοινωνεί…».

Για την «Αλιάνθη»:

«…Ό,τι έχω πει για το προηγούμενο (βιβλίο σας), βιβλίο σας ισχύει και για το καινούργιο. Πολύ καλύτερα βέβαια τα λέει ο κ. Οικονόμου στον πρόλογο και συνυπογράφω ό,τι λέει. Το μόνο που μπορώ να πω εγώ είναι ότι στην πρόζα σας, έτσι όπως παρουσιάζεται τυπογραφικά, τουλάχιστον, είστε πιο λυρικός απ’ ότι στο στίχο!
Εσείς στην περιφέρεια, έξω από το star system της πρωτεύουσας κρατάτε ψηλά τη σημαία της γλώσσας και του πνεύματος, μακριά από πρόσκαιρες δόξες και πανηγυρισμούς. Εγώ, όμως, το λέω κι ελπίζω να δικαιωθώ μια μέρα: αν είναι να έρθει κάποιος μεγάλος στον έρημο, αυτό τόπο, αυτός θα έρθει από την περιφέρεια πια! Γιατί το μεγαλείο προϋποθέτει ηρωισμό, που ούτε ίχνος του δεν συναντάς στις ερημοπόλεις του κόσμου εδώ. Συνεχίστε έτσι, μακριά από τα αλλαλάζοντα κύμβαλα…».


ΜΑΙΡΗ ΧΟΥΧΟΥΛΙΔΑΚΗ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Ευχαριστώ για το πολύ πλούσιο από κάθε άποψη βιβλίο σας».

ΚΩΣΤΑΣ ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«Σας συγχαίρω θερμά για το βιβλίο σας «Ενθαλπία»…».

ΑΛΕΚΟΣ ΚΟΥΡΤΗΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«Ευχαριστώ θερμά για την αφιέρωση του ποιητικού σου πονήματος «Ενθαλπία» με το οποίο ασχολήθηκα με πολύ ενδιαφέρον.
Εύχομαι στην εποχή με την «πολλή ξηρασία» να είναι αστείρευτη η πηγή της ποιητικής έμπνευσης. Είστε, πιστεύω, σε θέση να προσφέρετε αισθητική απόλαυση και να προβληματίσετε θετικά το αναγνωστικό σας κοινό. Σας εκφράζω  ειλικρινή συγχαρητήρια».

ΔΗΜΗΤΡΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ


Για την «Ενθαλπία»:

«…Τα ποιήματά σας ( και τα ποιητικά πεζά του βιβλίου σας ) δείχνουν, πιστεύω, ψυχική ζωή μεστή αισθημάτων. Η αίσθηση του μέτρου επίσης δεν λείπει. Έχω βέβαια την εντύπωση ότι στην ποίηση οφείλει να μη χαρίζεται κανείς στην περιγραφικότητα και – χωρίς να θηρεύει το εξωφρενικό – να διαισθάνεται το κοινότυπο. Βέβαια, το κάθε τι δεν είναι παρά ένα προσωπικό στοίχημα ζωής…».

Για τη «Θεάλια»:

«…Σας ευχαριστώ θερμά για τα ποιητικής πρόζας κείμενά σας…Τα διαπνέει η αναζήτηση ενός βιβλικού τόνου και η αγωνία της οριοθέτησης ενός προσωπικού ψυχικού τοπίου. Να είστε πάντα καλά, να συνεχίζετε την περιπέτειά σας…».


ΣΟΝΙΑ ΣΩΤΗΡΟΥΔΗ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Σας συγχαίρω θερμά.».

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΑΡΜΑΤΣΟΥΡΗΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Διάβασα και χάρηκα την εκλεκτή ποίησή σας γραμμένη με αίσθημα και λυρισμό.
Σταμάτησα σε πολλά ποιήματά σας ιδιαίτερα στα μικρά –επιγραμματικά π.χ. «Γέμισε απόψε ο καθρέφτης μου ρυτίδες» (σελ 23), « Τη φώτιζε ο ανθόκηπος …» (σελ 29). Χωρίς αυτό να σημαίνει πως και τα μεγαλύτερα υστερούν σε ομορφιά – λυρισμό και φιλοσοφική διάθεση( «Η μοναξιά των θεών» σελ, 35).
Και το μονόπρακτο, ένα ποίημα…».

Για την «Αλιάνθη»:

«…Χάρηκα το πραγματικά ωραίο γράψιμό σας».

ΤΑΣΟΣ ΚΑΝΑΤΣΗΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Σ’ ευχαριστώ που μ’ έκανες κοινωνό της Ενθαλπίας σου.
Γνωρίζω πολύ καλά την ανοιχτή πληγή που αιμορραγεί εντός σου – αυτό άλλωστε δεν είναι η ποίηση; -. Κατανοώ το επώδυνο της προσπάθειάς σου να μορφοποιήσεις μέσα από τις λέξεις αυτό που σε παιδεύει, αυτό που σε ανασταίνει. Νομίζω πως το πέτυχες. Ίσως – χωρίς να ’μια ειδικός μια μεγαλύτερη αφαίρεση (= λιτότητα) στο στίχο θα ανέβαζε σε μεγαλύτερο ύψος την ποίησή σου. Ιδιαιτέρως μου άρεσαν τα ποιήματα: Επιστροφή (σ. 6), ερωτική συμφωνία(σ. 8), η μοναξιά και τα χρώματα(σ. 24), και μερικά των ανασυνθέσεων (σ. 36) και ο Αποχαιρετισμός( σ. 42). Εύχομαι η μούσα να είναι πάντα μαζί σου».


ΖΩΗ ΣΑΜΑΡΑ

Για το «Είδωλο» ( «Ενθαλπία» )

«… Το Β΄έτος της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ σας ευχαριστεί θερμά για το βιβλίο σας. Περίμενα να το μελετήσουμε στην τάξη για να σας γράψω και να σας μεταφέρω τις εντυπώσεις των παιδιών. Έγινε συζήτηση τρεις συνεχείς Παρασκευές και θα τελειώσουμε αμέσως μετά τις γιορτές για να περάσουμε στον Πίντερ. Γενικά άρεσε πάρα πολύ η θεματική, που είναι, όπως είπαν, η ίδια η ανθρώπινη οντότητα, άρεσαν επίσης ο πυκνός λόγος και οι ποιητικές εικόνες, που ενεργοποίησαν τη φαντασία τους. Το έβλεπαν πάνω στη σκηνή, οι ήρωες να φορούν μάσκες, ο Άλλος να βρίσκεται σε άλλη διάσταση, με τη βοήθεια βίντεο ή άλλων μέσων σύγχρονης τεχνολογίας. Μια σπουδάστρια δήλωσε ότι ελπίζει να το σκηνοθετήσει μια μέρα. Πρότεινε να είναι ντυμένοι οι ήρωες στα λευκά και να τονίζεται η ονειρική και συμβολική διάστασή τους, και απέρριψε οποιαδήποτε χρήση σύγχρονης τεχνολογίας. Γι’ αυτό άλλωστε άσκησε κριτική στις σκηνικές οδηγίες του κειμένου. Κατά τη γνώμη της, οι ρεαλιστικές οδηγίες περιορίζουν την ποιητικότητα του κειμένου και τη φαντασία του σκηνοθέτη. Τα παιδιά αναρωτήθηκαν αν γράψατε το έργο για τη σκηνή, θέλουν μάλιστα να σας μιλήσουν από κοντά, αν έρχεστε στη Θεσσαλονίκη. Για τη θεατρικότητα του έργου, ένα παιδί διαφώνησε, είπε δεν κάνει για παράσταση, γιατί δεν έχει δράση: προφανώς δεν κάνει για τηλεόραση. Ερμήνευσαν διάφορα σημεία του ποιήματος, αρχίζοντας από τον τίτλο. Τους ζήτησα να σχολιάσουν τα ονόματα – τα τρία Α -, καθώς και το άλογο, ως χθόνιο σύμβολο και ψυχοπομπόο να βρουν νύξεις που προετοιμάζουν την τελική ανατροπή και τις πολλές μεταμορφώσεις του ειδώλου, οι οποίες κατακλύζουν το έργο…».

ΛΙΝΑ ΓΑΡΥΦΑΛΑΚΗ – ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Μου αρέσει η ποίησή σας και σας ευχαριστώ για την προσφορά της.
Οι στίχοι μεστοί λυρικοί συγκινούν τον αναγνώστη σας  με την ευαισθησία που τους χαρακτηρίζει και τους προβληματισμούς που περικλείουν.
Το θεατρικό το χαρακτηρίζει πρωτοτυπία και καθαρός λόγος…».

Για την «Αλιάνθη»:

«…Φρονώ ότι δεν μπορούσατε να βρείτε καλύτερο μελετητή από τον κ. Οικονόμου που έσκυψε με διεισδυτικό μάτι στο έργο σας, το μελέτησε σε βάθος και εντόπισε το ουσιαστικό απόσταγμα των πεζογραφημάτων σας, που φανερώνουν στον αναγνώστη σας έναν γνήσια ευαίσθητο και αλώβητο από τη ροή του χρόνου δημιουργό, που αναδύεται από τα έμπλεα λυρισμού και προβληματισμών κείμενά σας. Επιθυμά ακόμα να επισημάνω ότι η συνομιλία σας με τη σιωπή « που έρχεται από τα βαθιά» όπως αναφέρεται στη σελ. 6 από τον μελετητή κ. Οικονόμου και η γραπτή σας πρόταση της σελ. 13 «όλους τους ξένους που κατοίκησαν το κορμί μου ν’ αγαπήσω» καθώς και άλλα σημεία διάχυτα στη γραφή σας φανερώνουν την υποσυνείδητη μνήμη πολλαπλών προηγούμενων ζωών. Ίσως γι’ αυτό το λόγο επισημαίνει ο κ. Οικονόμου ότι σε κάποιες περιπτώσεις νομίζει ότι το κείμενο δεν ολοκληρώνεται. Σας συγχαίρω για τη γραφή σας και είμαι βεβαία ότι θα μας δώσετε και άλλα θαυμάσια δείγματα του ταλέντου που αναμφίβολα έχετε…».


ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΡΟΖΟΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«..Αν και το βιβλίο σας επιδέχεται πολλών σχολίων σας γράφω ελάχιστα. Με προβλημάτισε και μ’ εντυπωσίασε η, φιλοσοφικής υφής, λυρική με βιωματικές προεκτάσεις ποίησή σας. Πρωτότυπο, παράξενα γοητευτικό το ανώνυμο(;) θεατρικό σας (σελ. 50-72). Χαίρομαι για την γνωριμία. Όλα δείχνουν ένα ανήσυχο θετικό πνεύμα με ποιητικές εξάρσεις και ανατάσεις (ίδε ποίημα σελ. 43 κ.α.). Θερμά συγχαρητήρια για την «Ενθαλπία»…».

ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΠΑΠΑΡΟΥΣΣΟΠΟΥΛΟΥ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Ευχαριστώ για το βιβλίο σας Ενθαλπία που μου προσφέρατε. Το διάβασα με προσοχή. Πρώτα απ’ όλα θέλω να σας πως είστε ποιητής. Ορμητικά μπαίνετε στην ερωτική ποίηση. Ρέει ο λόγος με λυρισμό και ευαισθησία. Έχετε ωραίες εικόνες και χρώματα. Όσο για το δεύτερο, για το συνεχόμενο και πεζό, υπάρχει πολύ δύναμη και πειστικότητα. Προχωρήστε και θα φτάσετε ψηλά. Έχετε εσωτερική δύναμη από ποιητική φλέβα. Σας συγχαίρω θερμά.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΡ. ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ

Για την «Ενθαλπία»:

« Τα ποιήματα της «Ενθαλπίας» σας τα χάρηκα για την καθαρότητα της γραφής και την ευαισθησία των περιεχομένων τους…».

Για την «Αλιάνθη»:

«…Σας ευχαριστώ για την τιμητική προσφορά του πολύτιμου βιβλίου σας «Αλιάνθη». Το χάρηκα, το διάβασα με πολύ ενδιαφέρον και διαπίστωσα πως υπάρχουν στον τόπο μας άνθρωποι πνευματικοί με πολύ αξιόλογη πνευματική προσφορά που εργάζονται αθόρυβα, χωρίς τυμπανοκρουσίες και κομπασμούς, σε αντίθεση με μεγάλαυχους που προβάλλουν με φωνασκίες την απροσμέτρητη κενότητά τους. Το χάρηκα πολύ το έργο σας…».


ΝΙΚΟΣ ΜΑΚΡΗΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Σας ευχαριστώ θερμά για την ευγενική αποστολή της Ενθαλπίας, μιας όμορφης ποιητικής κατάθεσης ψυχής και σας συγχαίρω».

ΚΩΣΤΑΣ ΛΙΑΠΗΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Χάρηκα την πυκνή ποιητική ροή της «Ενθαλπίας» σας και δονήθηκα από τους συγκλονιστικούς κραδασμούς της. Σας ευχαριστώ θερμά γι’ αυτό το δώρο σας – στίγμα της πνευματικής σας αγρύπνιας».

Για τη «Θεάλια»:

«…Χάρηκα για μια ακόμα φορά την πυκνή και πανέμορφη γραφή σου. Σ’ ευχαριστώ για την πνευματική ευφροσύνη που μου χάρισες…».


ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΛΑΤΣΑΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Έλαβα την ποιητική σας συλλογή «Ενθαλπία» και τη διάβασα με πολύ ενδιαφέρον. Ιδιαίτερα με σταμάτησε η σε ύφος θεατρικής γραφής εμπεριεχομένη σύνθεσή σας. Έχει διακριτικά επάνω της ως φέροντα από την εσωτερική τους ανταπόκριση όλα τα δραματικά στοιχεία. Η θητεία σας στην αυτόματη γραφή από την πλευρά της στιχουργικής σας πολύ πλούσια σε ευρηματικές εικόνες αλλά και σε απρόοπτους συνειρμούς. Θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει την ποίησή σας περισσότερο ως διαπιστωτική, χωρίς να της λείπουν και οι αξιοσημείωτες λυρικές εξάρσεις».

Για την «Αλιάνθη»:

«…Τώρα με τη συλλογή των διηγημάτων σας «Αλιάνθη», που είχατε την καλωσύνη να μου στείλετε, επικοινωνώ με τη διηγηματική σας γραφή. Πρώτη παρατήρηση μου είναι η αφηγηματική ευχέρεια που έχετε με ένα λόγο ανεβασμένο και στοχαστικό, χωρίς να χάνεται η διηγηματική αξία της προσφοράς σας. Θα ήταν τολμηρό αν τον τρόπο σας αυτό θα τον βάφτιζα τελείως αυθαίρετα «δοκιμιακή διηγηματογραφία». Μη με παρεξηγήσετε, αλλά συντρέχω και αποδέχομαι συγκινητικά, τόσο τους ήρωες, όσο και τα περιστατικά, όπως ξετυλίγονται στα διηγήματά σας. Υπάρχει πράγματι και τα περιβάλλει μια θελκτική αφήγηση, γεμάτη από θάλπη και από ένα βεβαιωτικό και υποδόριο λυρισμό που τα διατρέχει..,».


ΖΕΦΗ ΔΑΡΑΚΗ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Σας ευχαριστώ πολύ για τα «Ενθάλπια», τα στοχαστικά και ωραία ποιήματα».


ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΡΕΡΗΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Διάβασα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το πόνημά σας και ομολογώ ότι μου άρεσε, ιδίως το πρώτο μέρος με τα 27 ποιήματα. Ο διάλογος των δύο τελευταίων πεζών με ποιητική μορφή αλλά όχι και πνοή (Είδωλο και Αποσύνθεση) κάπως λιγότερο.
Γενικά η ποίησή σας διέπεται από έναν ήρεμο λυρισμό, πηγαίο αλλά και καλοδουλεμένο στη συνέχεια, που συναρπάζει τον αναγνώστη γιατί αναδεικνύεται και προβάλλεται ένα εγώ μέσω μιας διεισδυτικής ανάλυσης γεμάτο πάθη και εντάσεις στον κόσμο που το περιβάλλει η πάλη της ζωής και του θανάτου, το βαρύ όσο και μοιραίο παιχνίδι του έρωτα, όπως και η ανεξάντλητη δύναμη της αυτοπεποίθησής του. Και αναφέρομαι σε στίχους που συνοψίζουν παρόμοιες καταστάσεις όπως:
Δικαίωμα κανένα δεν εκράτησα (σ. 7)
Η νύχτα θρηνεί το βιασμό της (σ.14)
Και ο έρωτας σύννεφο φωτιάς γαλαζοκόκκινο (σ. 10)
Η ζωή μου ανυψώνεται στο κενό
Φυτεμένη σε μιαν αιωρούμενη ελπίδα σ. (18)

Κι όλα αυτά μέσω μια γλώσσας απλής που επιχειρεί να βρει μια ενότητα λόγου και μουσικού ρυθμού, μια γλώσσα που εκφράζει γαλήνη αλλά και μια άναρθρη ευθύνη για το μέλλον, όπως
Αμήχανα χέρια θωπεύουν
την απουσία σου (σ.17) ή
Λόλα ποιο είναι το όνομά σου; (σ.16) ή πάλι
Η άλλη μέρα θα είναι νύχτα ( σ. 38).

Το ποιητικό σας ύφος είναι ανάλαφρο, ζεστό, πυκνό, λιτό, που προκαλεί έντονα τη φαντασία. Συνεχίστε κατά τη γνώμη μου προς αυτή την κατεύθυνση και αποφύγετε τη φιλοσοφική διάθεση…».

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΝΙΑΤΑΚΟΣ

Για την «Ενθαλπία»:

«…Οι εντυπώσεις μου ήτανε ειλικρινά περίπου συγκλονιστικές. Αυτό το παράξενο δίδυμο βιβλίο το γνήσια αλγεβρικό, με τους αλλεπάλληλους ή αδιάκοπους αιφνιδιασμούς του αναγνώστη, σε ιδέες, νοήματα, εφευρετικότητα, μηνύματα, με την αλληλεξάρτηση και την αλληλοαπώθηση των εννοιών, με τη στιλπνότητα των λέξεων, και τις διακυμάνσεις της γλωσσικής μουσικής, με έκαναν να υποθέσω ότι υπήρξε ένα γνήσιο προϊόν παραληρήματος και όχι απλής έμπνευσης. Κάθε τόσο αναρωτιόμαστε με τη γυναίκα μου, τι σκοπό είχατε, πού το «πηγαίνατε» μ’ αυτή την αδιάκοπη περιπλάνηση ανάμεσα στο κάλλος  και τη σχιζοφρένεια της ζωής, στην αιωνιότητα και την απελπιστική προσωρινότητα του ανθρώπου όντος, ανάμεσα στον καταποντισμό στο βαθύ απελπισμό και στον ολοφώτεινο ουρανό των ματιών της.
Δεν ήμουνα μυημένος, παρά τα δεκαπέντε μυθιστορήματα που έχω εκδώσει, διόλου παραδοσιακά, σ’ αυτό το είδος της λογοτεχνίας κι αυτό είναι ένας ακόμα λόγος για τον οποίο σας ευχαριστώ θερμά γι’ αυτό το γνήσια μαθηματικό και ταυτόχρονα καλλιτεχνικό έργο. Θα το συνιστούσα ολόψυχα στον καθένα αναγνώστη, όχι μόνο σαν άσκηση της νοηματικής του λειτουργίας αλλά και σαν γνήσια καλλιτεχνική απόλαυση…».

ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΟΥ

Για την «Αλιάνθη»:

Στην επιστολή του χαρακτηρίζει τα διηγήματα πυκνά και ποιητικά.

ΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Για την «Αλιάνθη»:

«…Σας ευχαριστώ για τη συλλογή των ( ποιητικών και υπερβατικών ) πεζογραφημάτων σας…».

ΦΟΥΛΑ ΛΑΜΠΕΛΕ

Για την «Αλιάνθη»:

«…Πολύ ιδιαίτερο βιβλίο η «Αλιάνθη»…».

ΕΛΕΝΗ ΜΩΫΣΙΑΔΟΥ - ΔΟΞΑΣΤΑΚΗ

Για την «Αλιάνθη»:

«…Ευχαριστώ για την τόσο ευαίσθητη «Αλιάνθη» σου που καταφέρνει χορεύοντας λες να ιχνογραφεί τους κύκλους της δικής σου υπαρξιακής - αισθητικής – αγωνίας και πρότασης».

Για το Ήταν εκεί η θάλασσα ( «Αλιάνθη»)

«…Λόγος «απο-καλυπτικός», υποβλητική η παρατακτική σου σύνταξη, ένας παλίντροπος κυματισμός, μια σαφέστατη αβεβαιότητα – η πανταχού παρούσα μορφοπλαστική απορία –σχηματοποιούν το δικό σου όραμα του κόσμου μέσα σε ένα και μόνο ποιητικό τόπο.
Τι να πω εγώ; Το ταλέντο σου αδιαμφισβήτητο και οι προθέσεις σου δικαιωμένες.
Η θάλασσỨήταν όντως εκεί και θα είναι και θα υπάρχει «όσο υπάρχουμε» και όσο απορούμε».

ΡΕΒΕΚΚΑ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗ

Για την «Αλιάνθη»:

«…-Σας συγχαίρω για την «αλιάνθη» σας και σας ευχαριστώ για την πνευματική χαρά  που μου προσφέρατε, μ’ αυτό το πράγματι υπέροχο έργο σας.
-Σας βεβαιώ, ειλικρινά, ότι είχα κουρασθεί τον τελευταίο καιρό, από την αθρόα παρουσίαση καινούργιων βιβλίων ποίησης ή πεζογραφίας. Τα θέματά τους οδυνηρές εμπειρίες ή νευρωτικές φαντασιώσεις και ο τρόπος που τα αφηγούντο ρεαλιστικά στεγνός. Σε φυλάκιζαν σε ατμόσφαιρα απαισιοδοξίας.
-Οι καλογραμμένες σελίδες της «αλιάνθης» με τα σπάνια οικοδομικά υλικά, χτίζουν τον πύργο του παραμυθιού, που στον κήπο του ξεχύθηκα στις δροσερές παπαρούνες του. Με βοήθησαν να περισώσω το μύθο της ζωής, όπως μας τον έπλασαν τα τρυφερά χάδια της μητέρας μας και τα παιδικά μας παραμύθια.
- Αγαπώ πολύ την ποίηση. Και μου έχουν αναγνωρίσει τον τίτλο της ποιήτριας. Είμαι όμως και πεζογράφος. Δεν θέλω να απαρνηθώ τα βιβλία μου σε πεζό λόγο. «Ο Γκρέκο και το ταλέντο» έχει θαυμάσιες κριτικές από τους πλέον έγκριτους λογοτέχνες μας και έχει τιμητικά τοποθετηθεί στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Μαδρίτης (Ισπανία), στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου των Βρυξελών και του Κογκρέσου της Ουάσιγκτον, με τιμητικές παρουσιάσεις.
Η ποίηση όμως έχει αιχμαλωτίσει την καρδιά μου, με τον ευγενικό παλμό της και τη γλυκιά μέθη της.
-Οι σελίδες σας προκαλούν με τους ποιητικούς σας στίχους αυτό τον παλμό. Με τους στίχους σας τους μυστηριακούς και …παράξενους. «Μη με κοιτάς δεν έχω πρόσωπο. Τους ρόλους μου ενδύθηκα κι εχάθη…» σελ. 38 ή « Την πρώτη Σιωπή μου, σ’ αυλαία δίκαιη θα καλέσω να πει τα ύστερα» σελ. 52. Είναι καμιά φορά σαν ποιητικά σταυρόλεξα, αυτή είναι όμως και η μαγεία τους.
-Σας συγχαίρω και πάλιν, κύριε Φίλε, ποιητή…».

ΘΩΜΑΣ ΣΚΑΣΣΗΣ

Για την «Αλιάνθη»:

            «…Ευχαριστώ για την αποστολή της «Αλιάνθης». Με εντυπωσίασε ο κοφτός, ασθματικός λόγος σας που από τη μια πατάει γερά στην προσωπική μυθολογία και από την άλλη αρμενίζει στ’ όνειρο…».

            ΠΑΝΟΣ ΚΟΤΡΟΥΜΠΟΥΣΗΣ

Για την «Αλιάνθη»:

«…Βρίσκω πολύ ευχάριστον ( και αλλιώτικον) τον τρόπο που γράφετε αφηγήματα ώστε να κρύβουν ποιήματα. Πήδηξα και στο τελευταίο( Είδωλο), το οποίο πάει βαθιά… και μακριά…».

ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Για τη «Θεάλια»:

«…Μου άρεσαν πολύ τα διηγήματα που μου στείλατε…»

ΠΟΤΗΣ ΚΑΤΡΑΚΗΣ

Για τη «Θεάλια»:

«…Έλαβα και διάβασα το βιβλίο σας «Θεάλια» και θέλω να σας συγχαρώ για την πρωτοτυπία της γραφής σας. Είναι πραγματικά ένα έργο υψηλής μοντέρνας τέχνης. Το ίδιο έργο που φαίνεται να το έχετε εκθέσει σαν διηγήματα και θέατρο, θα μπορούσε να αποτελέσει και το περιεχόμενο μιας μοντέρνας ποιητικής συλλογής. Σε ορισμένα διηγήματά μου γράφω κι εγώ σ\ ένα μεικτό σύστημα παραδοσιακής και μοντέρνας γραφής, που τους δίνει νομίζω μια νότα πρωτοτυπίας και ιδιαιτερότητας. Κάθε τι το καινούργιο, πιστεύω, ότι είναι ένα βήμα μπροστά στην τέχνη γενικά…».

ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΡΣΗ

Για τη «Θεάλια»:

«…Το βρήκα ιδιαιτέρως ενδιαφέρον, έχει πολλές χάρες, μου άρεσε πάρα πολύ η γραφή σας. Σας εύχομαι να είναι καλοτάξιδο γιατί το αξίζει…».


ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΡΟΥΝΙΑΣ

Για τη «Θεάλια»:

«…Σας ευχαριστώ για το βιβλίο σας που την ανάγνωσή του χάρηκα, για τα θέματα της πεζογραφίας σας και την οικονομία του απέριττου λόγου…».

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΗΣ

Για τη «Θεάλια»:

«…Η «Θεάλια» μου άρεσε εξαιρετικά. Πυκνή  ποιητική  γραφή. Ας ξεχωρίσω το « ασπρόμαυρο» και την « τελευταία λέξη» ιδιαίτερα.
Σε μια εποχή που πολλοί γράφουν στιχόμορφα πεζολογώντας, εσείς γράφετε πεζόμορφη ποίηση…».

ΗΛΙΑΣ ΓΚΡΗΣ

Για τη «Θεάλια»:

«…Διάβασα τα ωραία σας… «Θεάλια». Νομίζω ότι η θεατρική δομή των διαλόγων σας – άκρως επιτυχής – ανυψώνει τα πεζά σας. Ιδίως το «Ασπρόμαυρο» με συντάραξε…».

ΜΑΡΙΑ ΣΤΑΜΑΤΗ

«…Διαπίστωσα, ξανά, την σουρεαλιστική σας γραφή και την καταπληκτική αλληλουχία εικόνων. Μαγικές, κάτι παραπάνω από ζωντανές, αληθινές εικόνες γέμισαν το χώρο και τα πάντα και ζω βιωματικά την ανάγνωση…».

















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η γνώμη τροφοδοτεί τη δημιουργία